Η είδηση του θανάτου του γνωστού δημοσιογράφου και ραδιοφωνικού παραγωγού Γιώργο Γεωργίου ομολογώ πως με στεναχώρησε ιδιαίτερα.

Μπορεί τον Γεωργίου να μην τον είχα γνωρίσει ποτέ, ωστόσο από μικρή ηλικία θυμάμαι να τον ακούω στο ραδιόφωνο και να παρακολουθώ αποσπάσματα από τις εκπομπές του στην τηλεόραση.

Ένας άνθρωπος που ποτέ του δεν μπήκε σε καλούπι, πάντα έλεγε την γνώμη του μην δίνοντας σημασία στις επιπτώσεις, αυθεντικός και γνήσιος και ιδιαίτερα αγαπητός από τον κόσμο.

Τα τελευταία χρόνια η ζωή του έπαιξε άσχημα παιχνίδια, ο ίδιος δεν ήταν καλά στην υγεία του, ωστόσο πάντα ήταν εκεί για να κρατάει συντροφιά στους ακροατές του, να αναλύει με το δικό του ξεχωριστό τρόπο τα ποδοσφαιρικά και όχι μόνο δρόμενα της χώρας και να δίνει μια ξεχωριστή νότα στα ερτζιανά.

Ωστόσο στα 71 του χρόνια, ο «Χόρχε» όπως τον αποκαλούσαν οι ακροατές του άφησε την τελευταία του πνοή, μετά την άνιση μάχη που έδινε με την καταραμένη αρρώστια που λέγεται καρκίνος.

Πίσω του άφησε ωστόσο μια μεγάλη κληρονομία και πλούσιο υλικό για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεότεροι, αφού ο Γεωργίου στην εποχή μας αποτελούσε ένα ιδιαίτερο κομμάτι στην αθλητική και όχι μόνο δημοσιογραφία της χώρας μας.

Μπορεί αρκετοί να μην τον συμπαθούσαν, να μην συμφωνούσαν με τα όσα έλεγε και υποστήριζε, ωστόσο κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί πως ο Γεωργίου είχε δόλο στα λόγια του. Αποτέλεσε ένα άνθρωπο που δεν δίστασε να τα βάλει με προέδρους, πρωθυπουργούς, υφιστάμενους και όχι μόνο, με το όνομα του να «λερώνεται αρκετές φορές, μπαίνοντας παράλληλα και στην blacklist αρκετών. Κάτι που σπάνια συναντάς στις μέρες μας.

Γιώργο Γεωργίου, σε ευχαριστούμε για όλα, καλό σου ταξίδι…