Όταν ακούμε “μονομάχοι” μάς έρχονται στο μυαλό μυώδεις άντρες με σπαθιά και αίμα στην άμμο του Κολοσσαίου.
Όμως πίσω απο αυτές τις αντρικές φιγούρες υπήρχαν και γυναίκες πολεμίστριες – οι μυστηριώδεις gladiatrices.

Οι gladiatrices ήταν γυναίκες που εκπαιδεύονταν και πολεμούσαν σε
μονομαχίες. Συνήθως προέρχονταν από *σκλαβιά ή αιχμαλωσία , *φτωχά στρώματα που ήθελαν φήμη και χρήμα
*σπανιότερα, ελεύθερες και πλούσιες γυναίκες που το έκαναν ως …πρόκληση
και διασκέδαση!
Η εμφάνισή τους προκαλούσε θαυμασμό , τρόμο και σεξουαλικό σασπένς. Για τους Ρωμαίους , μια γυναίκα με όπλα παραβίαζε κάθε κανόνα της “γυναικείας φύσης” κι αυτό την καθιστούσε είτε αμαρτωλή είτε θεά.
Οι gladiatrices εκπαιδεύονταν ακριβώς όπως οι άντρες μονομάχοι. Αυτό σήμαινε :
- καθημερινή σκληρή προπόνηση σε όπλα ,τεχνικές μάχης και αντοχή
- ζωή υπό επιτήρηση , συχνά σε σχολές -στρατόπεδα (ludi)
*κίνδυνος θανάτου ή ακρωτηριασμού σε κάθε εμφάνιση .
Ο εξοπλισμός τους ηταν θεατρικός και συχνά σεξουαλικά φορτισμένος :
κοντοί χιτώνες , αποκαλυπτικές πανοπλίες ή και τοπλες εμφανίσεις. Πολλές φορές οι μονομαχίες τους γίνονταν νύχτα με δάδες , προσδίδοντας ακόμα περισσότερη ένταση στο σκηνικό.
Παρ’ όλο που οι γυναίκες μονομάχοι ήταν σπάνιες , υπάρχουν ιστορικές αποδείξεις . Ένα ανάγλυφο σε μάρμαρο από την Αλικαρνασσό δείχνει τις Amazon και Achillia , δύο gladiatrices σε ισόπαλη μάχη . Ο ιστορικός Σουητώνιος αναφέρει πως ο Νέρωνας και άλλοι αυτοκράτορες διοργάνωναν θηλυκές μονομαχίες για ψυχαγωγία. - Ο Δίων Κάσσιος γράφει για αγώνες με γυναίκες σε θετρικά στυλιζαρισμένες μονομαχίες , συχνά για διασκέδαση των
υψηλών κοινωνικών στρωμάτων .Η παρουσία τους ήταν σκανδαλώδης για τα πρότυπα της εποχής- μια γυναίκα
που χτυπά , αιμορραγεί και θριαμβεύει δε χωρούσε στην παραδοσιακή ρωμαϊκή ιδέα της γυναικείας “σεμνότητας”. Οι gladiatrices δεν ήταν μόνο πολεμίστριες – ήταν αντικείμενα φαντασίωσης, κοινωνικής ανησυχίας και πολιτικής κριτικής. Περπάτησαν σε μια λεπτή γραμμή ανάμεσα στο σώμα και την εξουσία , την πρόκληση και τον θάνατο. Είναι σύμβολα ανυπακοής και δύναμης , γυναικών που αρνήθηκαν να μείνουν θεατές.
Ο Σεπτίμιος Σεβήρος απαγόρευσε ρητά το 200μ.Χ. τη συμμετοχή γυναικών σε μονομαχίες . Ήταν το τέλος μιας σύντομης αλλά εκρηκτικής περιόδου.