Οι Pink Floyd πούλησαν τον κατάλογό με τις μουσικές τους επιτυχίες στον κολοσσό της Sony Music έναντι 400 εκατομμυρίων δολαρίων σε ένα ιστορικό deal όπως αναφέρουν οι Financial Times.

Μετά από πολλά χρόνια διαμάχης των μελών της μπάντας και διαπραγματεύσεις που δεν κατέληξαν σε συμφωνίες, τελικά η χρυσή τομή βρέθηκε.

Η συμφωνία της βρετανικής μπάντας αφορά τον κατάλογο των ηχογραφημένων τραγουδιών, αλλά όχι τα δικαιώματα σύνθεσης μουσικής, με την Sony Music να βγάζει από τα ταμεία της ένα τσουβάλι χρήματα, αποκτώντας ωστόσο ένα θησαυρό στα χέρια της, τον οποίο μπορεί να αξιοποιήσει από εδώ και στο εξής.

Αξίζει να σημειωθεί ότι το συγκρότημα έχει υπογράψει συμφωνία για το όνομα κα την απεικόνισή του δίνοντας στη δισκογραφική δικαιώματα για εμπορικά προϊόντα και πιθανά spinoff ταινιών και τηλεόρασης.

Λίγες εβδομάδες πριν ο Ντέιβιντ Γκίλμουρ παραδέχτηκε στο Rolling Stone ότι θα ήταν «όνειρο» να πουλήσει τον κατάλογο των Pink Floyd και να βγει από το «τέλμα» προφανώς αναφερόμενος στη μακροχρόνια αμφιλεγόμενη σχέση του με τον πρώην μέλος του συγκροτήματος Ρότζερ Γουότερς.

Τον περασμένο μήνα, αναφέρθηκε ότι οι Pink Floyd ήταν σε «προχωρημένες συζητήσεις» με τη Sony για μια συμφωνία 500 εκατομμυρίων δολαρίων.

Οι Pink Floyd αποτελεί ένα από τα πιο δημοφιλή – επιτυχημένα συγκροτήματα στον χώρο της ροκ μουσικής. Έχουν ξεχωρίσει τόσο για τις πρωτοποριακές τους ιδέες, όσο και για τους συγκινητικούς στίχους τους, τα ευφάνταστα εξώφυλλα τους, τις πειραματικές ενορχηστρώσεις και ηχογραφήσεις και τις θεαματικές συναυλίες τους.

Σύμφωνα με την Wikipedia οι Pink Floyd έχουν πουλήσει γύρω στα 74,5 εκατομμύρια άλμπουμ στις Η.Π.Α. και περισσότερα από 300 εκατομμύρια παγκοσμίως, ένας αριθμός που δείχνει την επιτυχία που έχει γνωρίσει το συγκρότημα.

Μέχρι το τέλος της δεκαετίας του ’60, οι Pink Floyd έχαιραν μίας σχετικής επιτυχίας, ως ψυχεδελική μπάντα με ηγέτη τον Σιντ Μπάρετ (Syd Barrett). Η ασταθής συμπεριφορά του Μπάρετ —οφειλόμενη σε αλόγιστη χρήση παραισθησιογόνων ουσιών— ανάγκασε τους υπόλοιπους να τον αντικαταστήσουν με τον κιθαρίστα Ντέιβιντ Γκίλμορ (David Gilmour).

Το 1973, το συγκρότημα γνώρισε παγκόσμια επιτυχία με τον δίσκο «The Dark Side of the Moon» και συνέχισε να απολαμβάνει της αποδοχής του κοινού μέχρι και τη μεγαλύτερη εμπορική τους επιτυχία «The Wall». Επίσης, μεγάλη ανταπόκριση στο κοινό είχαν και τα άλμπουμ «Wish You Were Here» (1975), το οποίο ήταν αφιερωμένο στον ιδρυτή του συγκροτήματος Σιντ Μπάρετ, αλλά και το «Animals» (1977).

Το 1985, (λίγο μετά τον δίσκο “The Final Cut”) ο μπασίστας και τραγουδιστής του γκρουπ Ρότζερ Γουότερς (Roger Waters) αποχώρησε από το συγκρότημα και κυνήγησε δικαστικά τους υπόλοιπους, όταν αυτοί συνέχισαν τους δίσκους και τις συναυλίες, διατηρώντας το όνομα Pink Floyd. Τελικά επήλθε εξωδικαστικός συμβιβασμός, ο οποίος τους επέτρεψε τη χρήση του ονόματος και των περισσοτέρων τραγουδιών.

Το 1987, οι Pink Floyd χωρίς τον Γουώτερς πλέον, δηλαδή οι Γκίλμορ, Μέισον και Ράιτ, επιστρέφουν, δισκογραφικά, με τον δίσκο «A Momentary Lapse Of Reason» και αρχίζουν περιοδείες παγκοσμίως που είχαν πραγματικά σημαντική αποδοχή από τον κοινό τους. Το δισκογραφικά κύκνειο άσμα του συγκροτήματος έρχεται το 1994 με το «The Division Bell», δίσκο που γνώρισε τεράστια εμπορική επιτυχία και τραγουδήθηκε μεταξύ άλλων στη μετέπειτα σειρά περιοδειών, η οποία είχε ως αποτέλεσμα και τη μαγνητοσκόπηση ενός μουσικού DVD, με τίτλο «P.U.L.S.E.» από τις συναυλίες που έδωσε το συγκρότημα στο “Earls Court” του Λονδίνου, το 1994.

Έντεκα χρόνια μετά, το συγκρότημα επανενώθηκε (δηλαδή επέστρεψε προσωρινά ο Γουώτερς) στη μεγαλύτερη σε όγκο συναυλία των Pink Floyd, η οποία έγινε στο Λονδίνο, στις 2 Ιουλίου 2005 (“London Live 8 concert”). Σε συνέντευξη του, στις 2 Φεβρουαρίου του 2006, στην ιταλική εφημερίδα «La Repubblica», ο Γκίλμορ δήλωσε ότι το γκρουπ δεν θα κυκλοφορήσει νέο υλικό παρόλο που ορισμένα από τα μέλη του σκοπεύουν να ακολουθήσουν σόλο πορεία ή ακόμα και να συνεργαστούν μεταξύ τους σε επόμενες δουλειές τους.

Από τότε ο Ρότζερ Γουώτερς (συνήθως μαζί με τον Νικ Μέισον) και ο Ντέιβιντ Γκίλμορ (με τον Ρίτσαρντ Ράιτ) περιοδεύουν ξεχωριστά, παίζοντας τραγούδια από την προσωπική τους δισκογραφία, αλλά κυρίως, επανεκτελώντας τα ιστορικά τραγούδια, που δημιούργησαν ως συγκρότημα. Η πιθανότητα άλλης επανένωσης δεν είχε αποκλειστεί ούτε από τον Μέισον ούτε τον Γκίλμορ, ωστόσο κάτι τέτοιο κατέστη αμφίβολο με τον θάνατο του Ράιτ από καρκίνο στις 15 Σεπτεμβρίου 2008.

Το 2014 ανακοινώθηκε η κυκλοφορία ενός ακόμη δίσκου με τίτλο «The Endless River» με ηχογραφήσεις του Ράιτ από το 1993.