Ήταν 25 Νοεμβρίου του 2020 όταν η είδηση πως ένας από τους σπουδαιότερους ποδοσφαιριστές όλων των εποχών, αν όχι ο σπουδαιότερος, Ντιέγκο Μαραντόνα ταξίδεψε για την γειτονιά των αγγέλων.

Ο Αργεντινός θρύλος σε ηλικία 60 ετών πέθανε ύστερα από ανακοπή καρδιάς, βυθίζοντας στην θλίψη εκατομμύριο κόσμο σε όλο τον πλανήτη.

Διότι ο Ντιέγκο δεν ήταν απλός ένα παίκτης ποδοσφαίρου. Ήταν πολλά παραπάνω.

Έκανε τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα στην Αρχεντίνος και το 1981 φόρεσε τη φανέλα της Μπόκα. Το 1982 έκανε για πρώτη φορά το βήμα για την Ευρώπη. Υπέγραψε στην Μπαρτσελόνα και από το 1984 έως το 1991 φόρεσε τη φανέλα της Νάπολι, εκεί που έδειξε σε όλο τον κόσμο το μεγαλείο του.

2 πρωταθλήματα, 1 κύπελλο Ιταλίας, 1 Ευρωπαϊκό, καθώς και το γεγονός πως για πολλά χρόνια ο Μαραντόνα ήταν ο κορυφαίος σκόρερ του συλλόγου, είναι μερικά από τα κατορθώματα του στον ιταλικό σύλλογο, ο οποίος ως ελάχιστο φόρο τιμής έχει δώσει στο γήπεδο της ομάδας το όνομα του.

Στην συνέχεια επέστρεψε στην Ισπανία για σύντομη θητεία στη Σεβίλλη, όπως εξίσου σύντομη ήταν η θητεία του στη Νιούελς. Έκλεισε την καριέρα του στην Μπόκα Τζούνιορς.

Τεράστια επιτυχία σημείωσε με την εθνική ομάδα της Αργεντινής, όπου συμμετείχε σε τέσσερα Παγκόσμια Κύπελλα, συμπεριλαμβανομένου του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1986 στο Μεξικό, όπου κατέκτησε το τρόπαιο με νίκη επί της Δυτικής Γερμανίας στον τελικό.

Άλλωστε οι πιο παλιοί θα το θυμούνται ως το Παγκόσμιο Κύπελλο του Μαραντόνα.

Στον προ-ημιτελικό απέναντι στην Αγγλία, πέτυχε δύο γκολ, στη νίκη της ομάδας του με 2-1 που γράφτηκε στην ιστορία για δύο διαφορετικούς, απίστευτα μοναδικούς λόγους. Το πρώτο γκολ επιτεύχθηκε με χέρι του Μαραντόνα, γνωστό ως «Χέρι του Θεού», ενώ το δεύτερο υπήρξε προϊόν εκπληκτική ατομικής προσπάθειας που ξεκίνησε πίσω από το κέντρο του γηπέδου. Αυτό το γκολ, καταγράφηκε ως το «Γκολ του αιώνα» από τους ψηφοφόρους της FIFA το 2002.

Μετά την είδηση του θανάτου του, στην Αργεντινή κηρύχθηκε τριήμερο εθνικό πένθος για να τιμηθεί η μνήμη του, ενώ τα έξοδα της κηδείας θα καλυφθούν από την κυβέρνηση της χώρας.

Ακόμη και μετά από ένα χρόνο, ο «μεγάλος» Ντιέγκο έχει παραμείνει στις μνήμες του κόσμου, κυρίως για τα όσα πρόσφερε σαν ποδοσφαιριστής και δευτερευόντως για τα εξω αγωνιστικά του, στα οποία είναι γνωστές οι ατασθαλίες και οι κακή ζωή την οποία έκανε.