Επιτέλους τα κατάφερε! Ο Λιονέλ Μέσι μετά από τρεις ανεπιτυχής(2007, 2015, 2016) προσπάθειες, κατάφερε να κατακτήσει ένα διεθνή τίτλο με την φανέλα της Εθνικής του ομάδας. Ο αρχηγός της Αλμπισελέστε ο οποίος αναδείχθηκε κορυφαίος παίκτης της διοργάνωσης, αλλά και πρώτος σκόρερ, αφού μέτρησε τέσσερα γκολ και πέντε ασίστ σε έξι παιχνίδια, για πρώτη φορά με το εθνόσημο κατάφερε να φτάσει στην κατάκτηση ενός τροπαίου.

Μπορεί να έφτασε στα 34, ωστόσο το ποδόσφαιρο του χρώσταγε ένα τιτλο. Άλλωστε ήταν άδικο το γεγονός πως είχε ηττηθεί σε δυο συνεχόμενους τελικούς στην διαδικασία των πέναλτι, με τους συμπαίκτες του να είναι κατώτεροι του μετρίου, γεγονός που για πολλούς περνούσε απαρατήρητο.

Ωστόσο, φέτος τα πράγματα ήταν τελείως διαφορετικά. Ο Μέσι ο οποίος ήταν εξωπραγματικός, παρουσίασε ηγετικά χαρακτηριστικά, έμπνευσε τους συμπαίκτες του και εν τέλει κατάφερε να οδηγήσει την Αργεντινή στην κορυφή για πρώτη φορά από το πολύ μακρινό 1993, σκορπώντας τη χαρά σε όλο το έθνος.

Άλλωστε φέτος ο Λίο πέρα από τρομερός εντός του γηπέδου δεν ήταν μόνος. Είχε τον Εμιλιάνο Μαρτίνες να είναι «κέρβερος» κάτω από τα δοκάρια και να εμπνέει εμπιστοσύνη, όπως επίσης είχε και ένα πραγματικό «σκύλο» αλλά και συνάμα άκρως ικανό στο επιθετικό κομμάτι Ροντρίγκο Ντε Πολ, και την ύστατη στιγμή χρειάστηκε και την ατομική κλάση-ποιότητα του Άνχελ Ντι Μαρία για να μπορέσει να γευτεί το νέκταρ της επιτυχίας.

Άλλωστε πως γίνεται να αγαπάς το ποδόσφαιρο και να μην χαρείς βλέποντας τον Μέσι να δακρύζει και να κάνει σαν μικρό παιδί μετά το τέλος του αγώνα;